Weet je nog... toen er een lockdown was en het hele leven stil lag? Mensen kwamen erachter hoe heerlijk het was. Tenminste voor een paar weken. Maar velen zeiden tegen elkaar: Van deze rust moeten we toch iets vasthouden. Is dat gelukt? Ik merk dat het moeilijk wordt om afspraken met mensen te maken. Veel dingen starten op; ik moet zelf ook weer echt keuzes maken naast mijn opleiding en mijn werk. Zeker in het weekend is er veel leuks te doen, van schaaktoernooi tot toertocht, van burger-schieten tot een Formule 1-festival, en dan is er ook nog altijd de kerk. Wat een rijkdom eigenlijk. Zoveel mogelijkheden waaruit ik vrij mag kiezen. Zoveel mensen actief om anderen een fijne tijd te geven. Wat kan ons land toch gaaf zijn! Van de andere kant, het is zo gedaan met de rust. Soms houd ik daarom stille tijd. Dat kan voor [...]

In een mensenleven zijn er vele veranderingen. Dat begint al met de geboorte. De warme en veilige omgeving van de moederschoot wordt verruild voor, in de meeste gevallen althans, een warm en veilig kinderledikantje. Een volgende stap is die van leren kruipen en lopen. Dat gebeurt met vallen en opstaan, maar uiteindelijk lukt dit ook. Weer een stapje verder ga je naar school en voortgezet onderwijs. Misschien zelfs wel de universiteit voor de echt knappe koppen. Ook wordt in het voortschrijden van jaren je wereld groter en leer je steeds meer mensen kennen. Misschien wel iemand met wie je samen wilt verder gaan in het leven. Er kan mogelijk nieuw leven beginnen uit deze relatie en dan lijkt de cirkel rond. Of toch niet? Zelf word je ouder en ook dat brengt weer nieuwe dingen in je leven. Je maakt carrière, draagt kennis over aan jongere collega’s, bouwt netwerken [...]

Op een morgen huurt iemand mensen in om die dag in zijn wijngaard te komen werken. Ze spreken een eerlijk dagloon af. Een paar uur later huurt hij nog een groep mensen in, daarna weer en weer. Een uur voor het einde van de werkdag huurt hij de laatste mensen in. Na het werk blijkt bij het uitbetalen dat iedereen hetzelfde krijgt: het afgesproken dagloon. De mensen die van de vroege ochtend af hebben gewerkt vinden dat oneerlijk: Wij hebben toch meer gedaan? Wij hebben de hitte van de dag moeten trotseren, terwijl die andere even een uurtje zijn aangesloten. Jezus die het verhaal vertelt zegt dan iets als: Jullie hebben toch gekregen wat er jullie beloofd is? Het gaat er niet om, hoeveel werk je gehad hebt, dat je als eerste bent gekomen of als laatste. Het gaat erom dat je hier nu met ons in de wijngaard [...]

Wanneer u dit Opstekertje leest is de vakantie reeds begonnen. Tijdens de vakantie mag er massaal ‘pas op de plaats’ worden gemaakt. Ook in de parochie is dat te merken. Een tijdje geen vergaderingen. Vaste kerkgangers kunnen op vakantie zijn. Vakantiegangers bezoeken de vieringen. Geeft de vakantie extra gelegenheid om aandacht te hebben voor elkaar of is er nog zoveel wat moet worden gedaan? Is er ruimte om de verbondenheid met God te voeden? Kunnen we in de vakantietijd zo op adem komen dat ruimte wordt geschapen voor dankbaarheid en innerlijke harmonie? Met de woorden van Paulus: “weest onbezorgd, laat al uw wensen bij God bekend worden in gebed en smeking, en nooit zonder dankzegging. En de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus”. Als we thuisblijven, zijn deze woorden niet minder de moeite waard! Als we [...]

Vandaag is onze jongste kleindochter voor het laatst naar groep 8 van de basisschool. Al een tijdje leven ze naar dat einde toe, maar op enig moment komt dan toch die laatste schooldag. Gisteren was ‘de Revue’, ’s middags voor opa’s en oma’s en ’s avonds voor de ouders. Ik heb genoten van hun optreden met muziek, dans en allerlei soorten sketches, waarvan vele ontleend aan de tv. Waar wij vroeger vooral verlegen en bang waren om voor een grote zaal op te treden, vond ik het verrassend te zien hoe sommigen vrij en ontspannen hun act deden. Wat hebben die kinderen veel geleerd in de afgelopen acht jaar! En vanavond is dan ‘het gala’, zoals dat heet: voor het laatst bij elkaar in een feestelijke setting. Maar tegen het eind – ik weet dat van voorgaande jaren – gaat dat feest over in een ‘collectieve jankpartij’. Want, ze [...]

Sinds kort is er een Nederlandse vertaling van Fratelli tutti, een encycliek van paus Franciscus. De pauselijke rondzendbrief gaat over broederschap en sociale vriendschap. Het is geen kort briefje, maar een dik boekwerk. De boodschap “Heb je naaste lief” is niet nieuw. De Bijbel en veel geschriften van de Kerk staan er bol van. Maar wat betekent het in ons dagelijks leven? In de Bijbel geeft Jezus hierover uitleg. Hij vertelt over ‘De barmhartige Samaritaan’. In het kort: een man wordt overvallen en ligt voor dood langs de kant van de weg. Enkele mensen lopen met een grote boog om hem heen. Totdat er een Samaritaan, een buitenstaander, verschijnt. Hij ontfermt zich wél over de gewonde en laat hem verzorgd in een herberg achter. Jezus vertelt dit verhaal om iets te zeggen over wie je naaste is. Niet alleen mensen die dichtbij je staan, uit je eigen familie, dorp, [...]

Uitzien is een woord met meerdere betekenissen. Het kan gaan over uiterlijkheden, het kan gaan over iets dat in de toekomst ligt of het kan uitdrukking geven aan iets wat wij verwachten. Zo zie ik tijdens het schrijven van dit opstekertje uit naar mijn vakantie. Vier weken vrij, maar niet zonder werken. Thuis moet er worden geschuurd en geverfd. Dat wil zeggen dat ik voornamelijk het schuurwerk doe en Annie zal verven. Toch heb ik midden in mijn vakantie ook rust gepland, door een week in de stilte van een retraite te gaan in de Foyer de Charité Marthe Robin in Thorn. Ook daar zie ik naar uit. Zo zijn er vele dingen in het leven waar we naar uitzien. Bijvoorbeeld nu we in een periode zitten waar vele mensen, misschien mag ik wel zeggen iedereen, uitziet naar nog verdere versoepeling van alle coronamaatregels. We willen allemaal uitzien naar [...]

In de buurt van het vliegveld ‘Ben Gourion’, vlak bij de stad ‘tel Aviv’, in het land van Israël, is een grote tuin aangelegd, waar alleen maar bomen worden geplant die in de Bijbel met name worden genoemd. Dat zijn er heel veel. Bijv. de vijgenboom, de ceder, de palmboom, de olijvenboom enz. Bomen spelen een belangrijke rol in het leven. Ze leven diep geworteld in de grond van onze moeder-aarde en zijn zo het symbool van standvastigheid. Ze bieden huisvesting aan talrijke vogels, ze geven schaduw en bescherming tegen de felheid van de zon, ze leveren zuurstof en vele bomen zijn vruchtbaar en geven voedsel aan het leven van dier en mens. En boom kent men aan zijn vruchten. Aan de vruchten van de boom leert men de boomgaard kennen. Zo is het ook met de mens. Het hart van de mens leert men kennen aan datgene wat [...]

‘De kerk is fantastisch’, zo luidt de titel van een boek dat ik aan het lezen ben. Je moet wel lef hebben om een boek zo’n titel mee te geven. Want je hoort dat niet vaak iemand zeggen. Integendeel, de Kerk wordt bekritiseerd, gewantrouwd, beschuldigd, voor achterlijk gehouden en nog allerlei andere negatieve kwalificaties worden haar toegeschreven. Het is ook niet de eerste de beste die de auteur is van dat boek. Het is namelijk van de hand van Rik Torfs, een Vlaamse theoloog en kerkjurist. Hij is goed ingevoerd in het kerkelijk bedrijf, kent alle schandalen en menselijk falen in de Kerk en toch schrijft hij van harte dat de Kerk fantastisch is. Hij laat zich niet meeslepen door wat ‘men vindt’, maar geeft op grappige, maar ook serieuze en tegelijk ontroerende wijze weer waarom en waarin hij de Kerk fantastisch vindt, wat de Kerk voor hem betekent [...]

Een collega vertelde mij onlangs een kostelijke anecdote, die ik u niet wil onthouden. Een oma uit zijn parochie had namelijk haar kleindochtertje de prachtige neogotische kerk laten zien. Met alle pracht en praal en kerkelijke kunst, het indrukwekkend hoogaltaar, de gepolychromeerde beelden, de mooie kruisweg, de kunstig gebrandschilderde ramen en prachtige schilderijen. Maar wat het meest indruk gemaakt had, dat was… de ‘poppenkast’! (De verrijdbare communiebank met plexiglas die we ook in onze kerken nu in coronatijden gebruiken bij het uitreiken van de communie.) De gelijkenis snap ik ook wel, zeker in de gedachtewereld van een kind. Het nieuwe inventarisstuk heeft (ook zonder gordijntjes) ook wel iets weg van een poppenkast. Gelukkig ziet het ernaar uit dat we binnen afzienbare tijd alle poppenkast die met corona te maken heeft, naar de zolder kunnen verbannen. Het lijkt erop dat we alle noodmaatregelen binnenkort kunnen afbouwen. Binnen de maatschappij is [...]