Elk jaar opnieuw viert op 1 november de katholieke Kerk het hoogfeest van Allerheiligen en de dag daarna de gedachtenis van alle overleden gelovigen, beter bekend als Allerzielen. Als katholiek gedoopte zijn we geroepen tot heiligheid. Dat wil niet zeggen dat we als mensen perfect (moeten) zijn, maar we mogen wel perfectie nastreven. Door de heiligen hebben wij een ‘venster’ op God, omdat heiligen door hun leven Gods aanwezigheid uitstraalden. Op de kerkelijke kalender staan vele heiligen vernoemd, maar er zijn nog ontelbare anonieme heiligen wiens naam wij niet kennen. Ik haal enkele teksten uit pauselijke geschriften aan die iets zeggen over Allerheiligen en Allerzielen en over ons katholieke geloof.
In 2011 schreef Paus Benedictus XVI: ‘Na de viering van het hoogfeest van alle heiligen, nodigt de Kerk ons met Allerzielen uit alle overleden gelovigen te gedenken en onze blik te richten op de vele gezichten die ons zijn voorgegaan en die hun aardse weg beëindigd hebben.’
In 2015 schreef paus Franciscus over Jezus op de heuvel bij het meer van Galilea die onderricht geeft aan Zijn leerlingen en de menigte. In dit onderricht dat wij kennen uit de Bijbel als de zaligsprekingen (Mt. 5, 1-12), toont de verrezen en levende Heer door zijn woord ook vandaag ons nog de weg om de ware zaligheid te bereiken. De weg die naar de hemel leidt. Het is een weg die niet gemakkelijk is te begrijpen. Een weg die tegen de stroom ingaat. Maar de Heer zegt ons dat wie deze weg neemt, vroeg of laat gelukkig is, gelukkig wordt.
Met Allerzielen gedenken we alle overledenen en speciaal ook al die mensen die het afgelopen jaar zijn overleden. Met het overlijden van een geliefde of een familielid of iemand die we goed hebben gekend, worden wij geconfronteerd met onze eigen sterfelijkheid. De dood komt dichtbij. Wij betuigen ons medeleven. We sturen een rouwkaart. We leven mee met allen die hier achterblijven. We spreken in gedachte een gebed uit. Maar daarna gaat het gewone leven door en worden we al snel weer opgeslokt door de dingen van alledag. Daarom is het goed om elk jaar opnieuw stil te staan bij al die mensen die uit dit aardse leven zijn heengegaan, naar een beter leven, zo geloven wij. Daarom ‘Zalig de treurenden, want zij zullen getroost worden.’ (Mt. 5, 5).
Diaken Ton