In de afgelopen zondagen mochten we in onze parochie de Eerste H. Communie vieren in Udenhout en Berkel-Enschot. Stuk voor stuk opstekertjes, mooie vieringen, waarin de kinderen gaandeweg verder ingevoerd worden in de geloofsgeheimen, en in geloof kunnen groeien. Normaal gesproken hadden we de Eerste Communie al in mei of juni gevierd, maar corona had ook hier roet in het eten gestrooid. September, zo vlak na de vakantie, lag voor de hand om het alsnog te vieren, temeer omdat een bescheiden familiefeest dan nog buiten gevierd zou kunnen worden. Gelukkig heeft het warme nazomerweer een handje geholpen. Knipoog van boven, denk ik dan. Ik kan mezelf mijn Eerste Communie nog goed voor de geest halen: Hemelvaartsdag 19 mei 1977. Door de fanfare afgehaald aan de rand van het dorp, dan met twee schoolklassen communicanten naar de kerk voor een feestelijke viering. In een volle kerk voor het eerst ter communie, [...]

“De wereld staat op z’n kop. De coronacrisis raakt iedereen en we moeten ons allemaal aanpassen aan een samenleving die we nog niet kenden. Dat maakt ons angstig en onzeker.” Daarom schreef de Vlaamse psycholoog Paul Verhaeghe het boekje ‘Houd afstand, raak me aan’. In oktober en november gaan we dat lezen en bespreken in onze parochie. Ook u bent van harte welkom. Maar we gaan niet zomaar aannemen wat deze Belgische professor ons zegt. Hij geeft zíjn antwoorden op vragen als: Wat kunnen we weten? Wat moeten we vrezen? en Wat mogen we hopen? We beluisteren zijn verhaal en denken er het onze van. Zoals mijn collega Theo Schepens een paar weken geleden een andere Vlaamse hoogleraar, Damiaan Denys, citeerde. Deze zei dat ‘naastenliefde’ en ‘matigheid’ zeer belangrijk zijn in deze crisistijd. Dan is het goed, schreef Theo ongeveer, eens te luisteren naar de kerk, want die spreekt [...]

Beste lezer, voor de meeste werkenden onder ons is de vakantie weer voorbij. En voor de gepensioneerden onder ons is vakantie meestal geen onderwerp van gesprek. Die hoor ik dan zeggen: “Ik heb het hele jaar door vakantie”. Maar juist in deze tweede groep zijn velen betrokken bij allerlei soorten vrijwilligerswerk en ook dan is even afstand en rust nemen belangrijk. En er is nog een groep die ik wil noemen: mensen zonder werk of die wegens ziekte of anderszins niet zo met vakantie bezig zijn. Dat kan zijn door allerlei verschillende oorzaken zoals financiële middelen die ontbreken, lichamelijke beperkingen en vult u maar in. Zelf heb ik nu vakantie terwijl ik dit opstekertje schrijf, dat ook nog in mijn vakantie moet worden ingeleverd voor publicatie. Maar je hebt toch vakantie denkt u nu. Inderdaad, vakantie van mijn dagelijkse werkzaamheden in de techniek. En vakantie als diaken in de [...]