Op zondag 9 oktober j.l. mochten wij het patroonsfeest vieren van de H. Paus Johannes xxiii tijdens een plechtige H. Mis in de kerk van St. Willibrord te Berkel-Enschot. Tevens was dit de dag dat wij onze vrijwilligers wilden bedanken voor hun inzet en toewijding betreffende onze parochie. Dit gebeurde middels een koffietafel na de H. Mis. Iedere vrijwilliger heeft op zijn of haar manier een steentje bijgedragen aan het welzijn van onze parochie gemeenschap. De vrijwilliger in een parochie is niet alleen nodig voor het vele werk, de vrijwilliger brengt ook veel ervaring binnen. De vrijwilliger maakt mede de rijkdom van de geloofsgemeenschap, de rijkdom van de kerk, uit. De opbouw van onderop van dit levende lichaam is van wezenlijk belang voor de kerk. Door de vrijwilliger kan geluisterd worden naar wat er onder mensen leeft. Een kerk die levend wil blijven, zal haar vrijwilligers op handen dragen. Vrijwilligers [...]

De laatste paar weken word ik weer indringend geconfronteerd met de dood. De laatste en jongste van al mijn 18 tantes die ik ooit had, is overleden, alsook een schoonzus, een jongere zus van mijn vrouw. Zij is de eerste uit hun gezin die nu dood is. De oudere generatie is er niet meer, nu zijn wij aan de beurt. Bovendien is een goede vriend ernstig ziek en heeft nog maar een paar weken. Aan de dood valt niet te ontkomen. We willen dat wel: we hebben het er liever niet over, uitvaarten zijn vaak in besloten kring en vaak hoor je pas achteraf dat in alle stilte van iemand afscheid is genomen. Rouwbezoek, bezoek aan een overledene, raakt in onbruik. We proberen de dood uit ons leven te weren, maar het is de vraag of dat wel zo verstandig is. Wat je probeert te onderdrukken, komt des te harder [...]

‘Hoeveel mensen werken er in het Vaticaan?’ werd ooit aan paus Johannes xxiii gevraagd. Het was even stil en toen klonk het antwoord: ‘Ik denk, ongeveer de helft…’ Tal van dit soort anecdotes doen de ronde over deze paus en patroon van onze parochie. Humor en hartelijkheid kan deuren openen. De boodschap die je te brengen hebt, komt immers veel beter aan als de band goed is. Naast humoristisch was paus Johannes ook een spiritueel man. Zijn geestelijk dagboek getuigt daarvan. Ooit schrok hij ’s nachts van een kwestie wakker en bedacht ‘dat moet ik even met de paus bespreken’. Daarna realiseerde hij zich dat hij dat zelf was. ‘Dan moet de goede God het zelf maar tot een goed einde brengen,’ besloot Johannes, en hij sliep weer in. De tijd waarin wij nu leven, maakt nog eens goed duidelijk dat het inderdaad zo is, dat we als mens niet [...]