U kent hem niet. Ik ook niet, d.w.z. ik heb hem nooit gezien. Ik zou niet weten hoe hij eruit ziet, wat voor werk hij deed en of hij getrouwd was en kinderen had. Ik ken hem alleen door één gevleugelde zin die ons moeder thuis regelmatig gebruikte. En die zin luidde: “Al doende leert, zei Ciske Gielen”. Als wij om hulp vroegen, kon ons moeder zeggen: “Probeer het maar, je kunt het wel.” En als dat dan lukte, zei ze vaak: “Zie je wel.” En voegde daar dan meteen aan toe: “Al doende leert, zei Ciske Gielen.” Op die manier leeft Ciske onder ons voort. We zijn inmiddels allemaal rond de zeventig en nog steeds gebruiken wij bij tijd en wijle dat gevleugelde woord van Ciske. Laatst was dat weer het geval, maar tegelijkertijd – het zal door onze leeftijd komen – beseften we dat onze kinderen noch [...]

De dagen korten, het blad valt, de natuur maakt zich op voor de koude periode. Het oogt doods. Toch, onderhuids blijft er leven. Het mag in deze dagen beeld zijn van ons verrijzenisgeloof. Met Allerzielen gedenken wij onze dierbare doden, hen die wij missen. Mensen die ons, door hun woorden en daden, door hun liefde, mede gevormd hebben tot de mens die wij nu zijn. Zo dragen we nog altijd de sporen van hun invloed in ons eigen leven mee. Bij tijd en wijle kan het ons overvallen dat ze niet meer onder ons zijn. Een sfeer, een geur, een foto, een melodie kan ons, als in een flits, terugbrengen bij hen, en als een pijnscheut ons duidelijk maken dat we hun aanwezigheid, liefde en vriendschap zó missen. Het kan ook niet anders. Als innig verbonden mensen ons ontrukt worden, zijn we beschadigd en gemankeerd. Allerzielen betekent herinneringen aan [...]

Pas hield ik een lezing over mijn kloosterleven. Ik stond wat langer stil bij stilte. Dat is een breed en divers onderwerp. Gerard van Maasakkers zong al: “De stilte is heilzaam en helend, zaacht as ‘ne zalf op ’t zeer van ’n wond,” maar ook “de stilte is hard, ongenarig vervelend.” Het is zoeken hoe je stilte in jouw leven kunt vinden en wat het voor jou kan betekenen. We kunnen elkaar daarin inspireren, door erover te praten of door samen stil te zijn. Dat probeerden we bij de pelgrimage Johannes XXIII naar Maria. We liepen vanuit Biezenmortel gezellig pratend, maar in het Bossche broek zouden we stil zijn. Rustig in de natuur, spontaan biddend tot de Schepper ervan. Dat gaf een extra dimensie aan de tocht. Al durfde niet iedereen het aan om stil te zijn, sommigen kletsten door. In kloosters weten ze hoe moeilijk het is om stil [...]

Ieder persoon is anders, gelukkig maar. Bijvoorbeeld is de ene persoon stil en rustig terwijl een ander druk is en (soms) luidruchtig. De rustige persoon neemt vaak de dingen zoals ze zijn. De drukke persoon probeert anderen te overtuigen, vaak op luide toon en met veel gebaren. Een ander voorbeeld van verschillende personen zijn man en vrouw in de relatie van een huwelijk. Ze zijn niet alleen lichamelijk anders maar hebben ook verschillende karakters. Als verschillende personen mogen zij elkaar aanvullen en groeien in hun relatie. In een parochiegemeenschap zijn er eveneens personen van allerlei karakters. Je hebt rustige en drukke mensen of iets wat daartussen ligt. En dan heb je ook nog een onderscheid in denkers en doeners. In al deze verschillende karakters mogen zij elkaar aanvullen en versterken en de parochiegemeenschap meehelpen om te doen groeien en bloeien. Dat gaat met vallen en opstaan en soms moeten [...]

De kerk kent haar ritme in de bijzondere tijden van het jaar met haar grote en kleine feesten. Het zou goed zijn als wij als kerkgemeenschap daarop aansluiten. Er is gelukkig veel bewaard gebleven. De traditie in de kerk is sterk en draagt een mens verder, ook in zijn of haar geloof. Wij kunnen elkaar verrijken als wij met elkaar delen hoe wij concreet invulling geven aan ons godsdienstig leven. Het samen bidden van de rozenkrans, in deze oktobermaand blijft altijd zijn waarde behouden. Het is het gebed van de kerk door de eeuwen heen. Deel dat met elkaar. Je kunt er anderen een grote dienst mee bewijzen en vooral ook jezelf. Door het bidden van de rozenkrans eren wij Maria en wij overwegen het leven van Jezus, in al zijn facetten. In het mediteren over de gebeurtenissen van Jezus leven kunnen wij inspiratie en steun putten voor ons [...]

In een mensenleven zijn er vele veranderingen. Dat begint al met de geboorte. De warme en veilige omgeving van de moederschoot wordt verruild voor, in de meeste gevallen althans, een warm en veilig kinderledikantje. Een volgende stap is die van leren kruipen en lopen. Dat gebeurt met vallen en opstaan, maar uiteindelijk lukt dit ook. Weer een stapje verder ga je naar school en voortgezet onderwijs. Misschien zelfs wel de universiteit voor de echt knappe koppen. Ook wordt in het voortschrijden van jaren je wereld groter en leer je steeds meer mensen kennen. Misschien wel iemand met wie je samen wilt verder gaan in het leven. Er kan mogelijk nieuw leven beginnen uit deze relatie en dan lijkt de cirkel rond. Of toch niet? Zelf word je ouder en ook dat brengt weer nieuwe dingen in je leven. Je maakt carrière, draagt kennis over aan jongere collega’s, bouwt netwerken [...]