Een Jobstijding is een bericht waarbij je de grond onder je voeten voelt wegschuiven. Een bericht waarmee je situatie totaal anders wordt en het ongeluk je deel wordt. Het is spreekwoordelijk geworden. Job kreeg een aantal van dergelijke berichten na elkaar. ‘Je kinderen zijn omgekomen.’ ‘Je huis is verwoest.’ ‘Je vee is geplunderd.’ ‘Je knechten zijn vermoord.’ Ondanks datgene wat goedbedoelende vrienden hem aan duiding aanreiken, wil Job niet geloven dat dit gevolg is van Gods vergelding, en hij wil zich blijven toevertrouwen aan de goede God. Aan het einde van het verhaal beloont God hem voor zijn standvastig geloof.

Job is een heilige die heel herkenbaar is. Want hoe velen krijgen vandaag de dag ook niet te maken met jobstijdingen? Hoe velen worstelen niet met hun ellende? Hoe velen stellen zich niet de vraag naar het waarom? Waarom ik? Waarom nu?

Onze Sint-Caeciliakerk heeft een oude traditie van verering van St. Job, de laatste tientallen jaren mede door een stichting bevorderd. Door covid kon een groot deel van de activiteiten vorig jaar niet doorgaan. Ook dit jaar is er maar een heel beperkt programma: de avond met de bezinnende lezing gaat dit jaar wel door, en het stichtingsbestuur heeft mij de eer gegeven om dit jaar deze lezing te verzorgen.

Graag wil ik een inleiding houden over het Katholiek Sociaal Denken. Want de Kerk bevordert bijvoorbeeld dat er een sociaal vangnet moet zijn voor mensen die een jobstijding te verwerken krijgen. Persoonlijk geloof heeft te maken met je eigen Godsbeleving, maar geloof kan niet zonder consequenties zijn voor de omgang met de naaste, of breder, met de maatschappij. Daarvoor heeft de Kerk het een en ander te zeggen, en ik wil graag tijdens de St.-Job lezing daarover een en ander toelichten. Van harte welkom, eventueel online.

Pastoor Marcel Dorssers