In de afgelopen zondagen mochten we in onze parochie de Eerste H. Communie vieren in Udenhout en Berkel-Enschot. Stuk voor stuk opstekertjes, mooie vieringen, waarin de kinderen gaandeweg verder ingevoerd worden in de geloofsgeheimen, en in geloof kunnen groeien.
Normaal gesproken hadden we de Eerste Communie al in mei of juni gevierd, maar corona had ook hier roet in het eten gestrooid. September, zo vlak na de vakantie, lag voor de hand om het alsnog te vieren, temeer omdat een bescheiden familiefeest dan nog buiten gevierd zou kunnen worden. Gelukkig heeft het warme nazomerweer een handje geholpen. Knipoog van boven, denk ik dan.
Ik kan mezelf mijn Eerste Communie nog goed voor de geest halen: Hemelvaartsdag 19 mei 1977. Door de fanfare afgehaald aan de rand van het dorp, dan met twee schoolklassen communicanten naar de kerk voor een feestelijke viering. In een volle kerk voor het eerst ter communie, en ’s middags een mooi familiefeest. Het blijven fijne herinneringen, en ik hoop dat onze communicanten net zo’n goede herinneringen koesteren aan hun Eerste-Communiedag.
Naast mijn Eerste Communie, kan ik mij ook mijn Tweede Communie nog goed herinneren. Het zal de opvolgende zondag zijn geweest, dat ik met mijn ouders naar de Mis ging. Een beetje zenuwachtig nog, want hoe moest je je handen ook weer houden? Maar misschien nog meer bewust dan in de Eerste-Communiemis, mocht ik nu OLH ontvangen in het teken van het geheiligde Brood. Een bijzonder moment, waarin ik ervoer dat ik nu mocht naderen tot iets heel speciaals, iets dat ik misschien nog niet zo helemaal snapte, maar waarvan ik wel aanvoelde dat het me op een bijzondere manier in contact bracht met ‘het goddelijke’ en met de volwassen geloofsgemeenschap. Het is een ervaring die ik iedereen graag gun, telkens weer.
Aan alle communicanten en hun families, van harte proficiat!
Pastoor Marcel Dorssers