Ieder persoon is anders, gelukkig maar. Bijvoorbeeld is de ene persoon stil en rustig terwijl een ander druk is en (soms) luidruchtig. De rustige persoon neemt vaak de dingen zoals ze zijn. De drukke persoon probeert anderen te overtuigen, vaak op luide toon en met veel gebaren. Een ander voorbeeld van verschillende personen zijn man en vrouw in de relatie van een huwelijk. Ze zijn niet alleen lichamelijk anders maar hebben ook verschillende karakters. Als verschillende personen mogen zij elkaar aanvullen en groeien in hun relatie. In een parochiegemeenschap zijn er eveneens personen van allerlei karakters. Je hebt rustige en drukke mensen of iets wat daartussen ligt. En dan heb je ook nog een onderscheid in denkers en doeners. In al deze verschillende karakters mogen zij elkaar aanvullen en versterken en de parochiegemeenschap meehelpen om te doen groeien en bloeien. Dat gaat met vallen en opstaan en soms moeten we twee stappen terug doen om een stapje vooruit te kunnen zetten. Laten we dit maar groeipijn noemen. Als kind kan ik mij nog herinneren last te hebben gehad van groeipijn. Dat is iets wat je lichamelijk overkomt. Groeipijn in de parochiegemeenschap wil ik eerder vergelijken met geestelijke groeipijn. In november start in onze parochie een nieuw project: Familiepastoraat. Ook dit project zal waarschijnlijk wel wat groeipijntjes gaan geven en misschien voelen we die nu al een beetje. Maar ik vertrouw erop dat deze groeipijntjes over zullen gaan in de vreugde van groeien, groter worden, volwassener worden als parochiegemeenschap. En in het volwassener worden helpen wij mee om Gods Rijk hier en nu op te bouwen. Ik wens iedereen de vreugde van geloof in en groei van Gods Rijk.
Diaken Ton.