Afscheid nemen: ieder komt er op zeker moment voor te staan. Afscheid moeten nemen is altijd verdrietig, maar tegelijkertijd voel ik mij bevoorrecht dat ik bij het regelen en verzorgen van uitvaarten in de intimiteit van een familie toegelaten word en mensen nabij mag zijn met aandacht, met een troostend woord en met een boodschap die uitzicht biedt op een betere toekomst.
Afscheid nemen kan in verscheidene vormen. De klassieke uitvaartmis in de kerk is bekend, evenals wellicht een uitvaart onder gebedsviering. Dat kan zeker ook een oplossing zijn voor waar er geen kerkgebouw meer is (zoals in onze parochie in Biezenmortel, waar we bijvoorbeeld naar de Beukenhof zouden kunnen uitwijken).
Minder bekend is dat een katholieke uitvaart ook mogelijk is als zelfstandige viering in het crematorium. We zijn dan wat vormvrijer; een schriftlezing en een Onze Vader komen erin voor en het lichaam van de overledene wordt gezegend. Ook muziek en gesproken herinneringen hebben hun plaats. Ik vind het fijn als ik voor een dergelijke uitvaart word uitgenodigd, want dan kan ik pastoraal nabij zijn en mijn geloof in de verrijzenis verkondigen.
Het is natuurlijk belangrijk dat de vorm van de uitvaart past bij de overledene. Mocht u met ons in gesprek willen gaan over welke mogelijkheden er zijn, dan staat ons pastorale team daar graag voor open. Er is wellicht meer mogelijk dan u denkt.
Ik vroeg me nog af of dit onderwerp zich wel leende voor een opstekertje. Een goede vriend verzekerde me dat het echt wel een opsteker is wanneer je kunt wijzen op wellicht onvermoede mogelijkheden. Zo is het natuurlijk ook, want we mogen er voor elkaar zijn in mooie, maar zeker ook in moeilijke tijden.
Pastoor Marcel Dorssers