‘Vrolijk Pasen’, een bekende uitdrukking in onze dagen. Maar de eerste paasdag begon alles behalve vrolijk. Denk maar aan de vrouwen die op die dag naar het graf van Jezus gingen. Ze kwamen onthutst, bevreesd en bedroefd terug: het was leeg! En toen ze aan de apostelen vertelden dat ze engelen hadden gezien die zeiden dat Jezus leefde, vonden die dat maar grote onzin, beuzelpraat. De twee leerlingen uit Emmaüs waren intussen al teleurgesteld op weg naar huis: Jezus was dood, hun droom was in diggelen geslagen. Er ontstonden zelfs complottheorieën: het lichaam van Jezus zou nota bene door zijn leerlingen zijn gestolen! En Thomas geloofde er niets van, toen de andere apostelen hem vertelden dat Jezus aan hen was verschenen. Kortom, het was een tijd vol verwarring, teleurstelling, angst, ongeloof en ontkenning. Vergelijkbaar eigenlijk met onze dagen. Want: uit de dood opstaan, hoe kan dat nou?

Het heeft even geduurd voordat het tot de leerlingen doordrong. Maar toen ze daar goed en wel van overtuigd waren en het ook mochten ervaren, konden ze niet anders dan daar in alle vrijmoedigheid over spreken. Want het gaat hier over de kern van het christelijk geloof: Jezus is niet dood, maar leeft; Hij is verrezen! En datzelfde wordt ook ons in het vooruitzicht gesteld, naar het woord van Jezus: “Wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven” (Joh. 11,25). Wat wil een mens nog méér? Pasen is daarom met recht het grootste feest van de christenen. Het is zelfs zo’n groot feest, dat oosterse christenen (in Oost-Europa en het Midden-Oosten) elkaar met Pasen op een bijzondere manier begroeten. Niet met ‘hallo’ of ‘goede dag’ en zelfs niet met ‘Zalig Pasen’. Neen, ze groeten elkaar met het meest vreugdevolle en meest hoopvolle dat je je medemensen maar kunt toewensen: “Christus is verrezen!” Met volle overtuiging en in grote blijdschap roepen ze dat elkaar toe.

Pasen heeft alle eeuwen door gezorgd voor verwarring en voor grote vreugde. We ontkomen niet helemaal aan een zekere verwarring en twijfel, maar ik wens ons toch vooral veel paasvreugde toe. Hadden wij maar iets van die oosterse christenen….

Theo Schepens,

emeritus pastoraal werker