Toen ik mijn vorige Opstekertje schreef, was alles buiten nog kaal en leeg. Het was winter en we zaten in het begin van de Vasten. Nu zijn we alweer een heel stuk verder in de tijd en de vastentijd loopt naar het einde toe. De winter is voorbij en de lente is al begonnen. Als ik buiten in onze tuin kijk, dan zijn er al flinke knoppen aan de struiken en bomen. Sommige bloemen staan al in bloei. De hele natuur staat op springen, zou je kunnen zeggen. Alles begint opnieuw tot leven te komen na een lange periode van winterslaap. Zo mag het ook in ons gelovig leven zijn. De vastentijd is een periode van bezinning, relatieve rust, soberdere vieringen met een ingetogen liturgische kleur van paars. Alles is ‘een beetje minder’ zou je kunnen zeggen. Minder versiering met bloemen. Er klinkt geen Gloria (Eer aan God) en geen alleluja. Dat ‘een beetje minder’ bedoel ik niet negatief, eerder positief. In mijn dagelijks leven is alles ook ‘een beetje minder’. Ik had me voorgenomen om in de vastentijd wat minder te eten en te snoepen en wat ik daarmee uitspaar te geven aan diegenen die het wat minder hebben. Dat voornemen om minder te eten en te snoepen is niet altijd goed gelukt, moet ik eerlijk bekennen. Toch is het gelukt om wat te sparen en te delen met diegenen die het veel minder hebben. Wat ook is gelukt, is tijd nemen voor rust, gebed en bezinning. Zo is de vastentijd verlopen van een winters kaal en donker naar een veelbelovende lente en licht. En dan denk ik opnieuw aan de natuur en het nieuwe groen en nieuw leven. Op weg naar Pasen begint met Palmzondag en de Goede Week. Op Palmzondag zien we nieuw groen, voorteken van nieuw leven en een teken van hulde en overwinning. Jezus wordt onthaald met gejuich en palmtakken. Hij zal het volk Israël verlossen van het Romeinse Juk, zo was de gedachte. Hoe ontluisterend zijn de dagen na die intocht. Dagen waarin Jezus moet lijden en allerlei bespottingen en vernederingen moet ondergaan. Maar na dit schijnbaar einde, komt een nieuw begin, Pasen. In die hoop mogen wij leven, dat er na een einde ook weer een nieuw begin is.
Diaken Ton.