Die bange vraag was de laatste tijd in de media vaak te horen. Nóg wanhopiger was de volgende vraag: ‘Kan het dit jaar wel Kerstmis worden?’ Ik kan u gerust stellen: het wordt ook dit jaar weer Kerstmis en wel op 25 december. Kerstmis is namelijk niet van ons afhankelijk en wordt onder allerlei omstandigheden gevierd. Zo zwegen tijdens de Eerste Wereldoorlog de wapens op 25 december en vierden Franse en Duitse soldaten, vijanden van elkaar, samen Kerstmis. Zo zal er ook dit jaar, waarin we strijd moeten leveren tegen het coronavirus, Kerstmis gevierd worden. Toegegeven, de wijze waarop we Kerst kunnen vieren, varieert, maar waar het bij Kerstmis om gaat, blijft alle eeuwen door hetzelfde. Dat is namelijk de geboorte van Jezus: God werd mens. Het initiatief daartoe lag bij God zelf, niet bij ons. Waarom en waartoe? De evangelist Johannes geeft dat kort en krachtig weer: ‘Zozeer heeft God de wereld lief gehad dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat al wie in Hem gelooft niet verloren zal gaan, maar eeuwig leven zal hebben’ (Joh. 3,16). En in de kerstnacht verkondigt de engel aan de herders: ‘Heden is u een Redder geboren’ (Lucas 2,11). Liefde, redding, niet verloren gaan: dat is waar wij mensen zo naar verlangen. En daarom is Kerstmis zo’n vreugdevol feest. Een feest dat we graag met velen zouden vieren, maar dit jaar even niet. Ondanks alle beperkingen die er zijn, kunnen we toch op allerlei manieren onze kerstvreugde met anderen delen. Kerstmis is immers ook het feest van de solidariteit, het feest van de vrede. Ook al zal het kerstdiner dit jaar bescheiden van omvang zijn, er zijn in deze dagen allerlei acties – en met wat creativiteit kan iedereen eigen mogelijkheden vinden – om anderen te laten delen in de kerstvreugde, om Gods liefde aan elkaar door te geven. Moge het in die zin een Zalig Kerstmis worden.
Theo Schepens,
emeritus pastoraal werker